Haritalar önceleri dikkatli arazi incelemelerine bağlı olarak yapılmaktaydı. Bugün ise modern haritalar, hava fotoğrafl arı ve uydulardan çekilen fotoğrafl arın bilgisayarlara aktarılmasıyla en az hata ile çizilmektedir. Ancak nasıl yapılırsa yapılsın, Dünya’nın küresel şeklinden dolayı bir yerin hatasız olarak düzlem üzerine aktarılması neredeyse imkânsızdır. Olabilecek hataları ve bozulmaları en aza indirebilmek ve küre üzerindeki yerleri doğru aktarabilmek için bazı yöntemler geliştirilmiştir. Bu yöntemlere projeksiyon yöntemleri denir.
Silindirik Projeksiyon
Model küreye sarılmış silindir bir düzlemin, Dünya’nın eksenine paralel bir hat boyunca kesilerek açılması sonucu elde edilir. Bu yöntemde Ekvator’dan kutuplara gidildikçe bozulmalar artar (Görsel 1.28.).
Konik Projeksiyon
Model küreye koni şeklinde bir düzlemin sarılması ile oluşur. Bu yöntemde orta enlemlerden Ekvator ve kutuplara gidildikçe bozulmalar artar. Türkiye haritalarının çizimi için en uygun yöntemdir (Görsel 1.29.).
Düzlemsel Projeksiyon
Bir düzlemin kutup noktasına teğet olarak geçirilmesiyle oluşturulan projeksiyondur. Bu yöntemde kutup bölgesinden Ekvator’a gidildikçe bozulmalar artar. Dar alanların çiziminde de daha çok bu yöntem tercih edilir (Görsel 1.30.).