Toprağın, fiziksel ve kimyasal özellikleri bakımından farklılık gösteren katmanlarına horizon denir.
A Horizonu: En üstte yer alan bitki köklerinin tutunduğu, atmosferle temas eden, yağışların düştüğü yıkanma katıdır.
B Horizonu: A horizonundan sızan minerallerin biriktiği katmandır.
C Horizonu: Ana kayanın iri unsurlar şeklinde parçalandığı kattır.
D Horizonu: Ana kayanın bulunduğu ayrışmamış kaya katmanıdır.
Toprak, horizon adı verilen katmanlardan oluşur. Bu katmanlar incelendiğinde bölgenin iklimi, ana kayanın özellikleri ve topraktaki canlılar hakkında bilgi edinebiliriz. Normal gelişen bir toprak örtüsü dört ana katmandan oluşur. O katmanı, daha çok canlı kalıntılarından oluşan (humus katmanı) toprağın en verimli kısmıdır. A katmanı, canlılık olaylarının en yoğun olduğu kısımdır. Bitki köklerinin önemli bir kısmı, mikroorganizmalar ve solucan gibi canlılar daha çok bu katmanda bulunur. Bu katmandaki tuz ve kireç gibi materyaller, yağışlarla alt katmanlara taşındığı için A horizonuna yıkanma katmanı da denir. Üst katmanlardan yağışlarla taşınan kireç, tuz vb. materyaller B katmanında birikir. Bu nedenle B horizonu, birikme katmanı olarak da adlandırılır. Ana kayadan ufalanmış materyallerin yoğun olduğu katman C horizonu olarak adlandırılır. D katmanı ise ana kayadır.