Doğada tüm canlı ve cansız varlıklar birbirini etkilemektedir. Ekolojik denge doğal akışıyla devam eder.
Örneğin hayvan dışkısı toprakla karışır, bu toprağa domates tohumu ekilir; tohum yağmur, güneş ve organik ögelerle beslenerek büyür, insanlar da domatesleri toplayarak beslenir. Bu ve buna benzer ilişkiler dünya var olduğundan beri sürüp gitmektedir.
Ekolojik ilişkiler canlı ve cansızlar arasında olduğu gibi canlı topluluklarının kendi arasında da yaşanmaktadır. Bu ilişkiler üreme ve beslenme amaçlı olmaktadır. Canlılar beslenme şekillerine göre kendi aralarında farklılık sergiler.
Örneğin üretici (ototrof) olarak bilinen bitkiler kendi besinlerini cansız varlıkları kullanarak kendileri yapar. Böylece diğer canlılara muhtaç değildir. İnsan ve hayvanların dâhil olduğu tüketiciler (heterotfor) grubu ise hayatlarını devam ettirebilmek için başka bir canlıya ihtiyaç duyar.
Heterotroflar beslenmeye yönelik ilişkilerini aynı türdeki diğer bir canlı ile gerçekleştirmez.
Örneğin, bir insanın diğer bir insanı yemediği gibi bir fil de diğer bir fili yemez. Besin olarak kendilerinin haricindeki türleri tercih eder. Üreme ilişkilerinde ise tam tersi bir durum söz konusudur. Yani canlılar kendi türündeki diğer bir canlı ile çiftleşerek üremektedir.
Canlılar besin elde etmek için birbiri ile rekabet içine girmektedir. Ancak bu durum bazılarında düşmanca olmayabilir.
Örneğin arılar, uygun bir beslenme yeri bulduklarında tüm kovana özel bir uçuş şekli ile haber verir. Kurtlar da ortak olarak avlanır ve avdan tüm sürü yararlanır.