Ülkeler arası yapılan ticarete dış ticaret denir. Dış ticarette mal satma işlemine ihracat (dış satım), mal alma işlemine ithalat denir. Türk dış ticaretini dört döneme ayırabiliriz. Birinci dönem cumhuriyetin ilanından 1929 yılına kadar olan zaman, ikinci dönem ise 1929’dan İkinci Dünya Savaşı’na kadar olan dönemdir.
Bu dönemde dış ticarette devletçilik politikası izlenmiştir. İhracatın ithalatı geçtiği bir dönemdir. Üçüncü dönem, İkinci Dünya Savaşı’ndan 1980 yılına kadar geçen süredir. Bu dönemde ise ithalatın ihracatı geçtiği bir dönemdir. İhraç edilen ürünler arasında başta tarım ürünleri olmakla birlikte, madenler ve bazı işlenmiş maddeler bulunmaktadır. Dördüncü dönem 1980 ve sonrasıdır. Bu dönemde serbest piyasa ekonomisi benimsenmiş ve dış ticarette sanayi ürünlerinin payı artmıştır. Ülkemizin dış ticarette sattığı malların içinde oranı her geçen gün azalsa da tarım ürünleri bulunur.
Pamuk, üzüm, incir, fındık, zeytin, sebze-meyve, baklagiller dış pazarlarda alıcı ile buluşur. Ayrıca dış ticarette madenlerimizde önemli yer tutmaktadır. Krom, bakır, bor, tuz, mermer, kurşun başlıca ithal ettiğimiz ürünler arasında yer alır. 2017 yılı verilerine göre ihracatta en büyük pay elektrikli cihazlar ve ürünler, makineler, motorlu taşıtlar ile yedek parçalarına aittir.
Serbest Ticaret Bölge
Bir ülkenin idari sınırları içinde olan ülkenin diğer kesimlerinden farklı olarak dış satıma yönelik bazı ekonomik ayrıcalıkların tanındığı bölgelere serbest bölge denir. Ülkemizde serbest bölgelerin kurulma amaçları şunlardır:
• İhracatı desteklemek,
• Yabancı sermaye girişini teşvik etmek,
• İşletmeleri ihracata yönlendirmek,
• Ülkeler arası ticareti desteklemek.
Sınır Ticareti
Komşu iki ülke arasında anlaşmaya dayalı olarak yapılan, bölgesel kalkınmayı, istihdamı, bölge halkının ihtiyaçlarını hızlı biçimde gidermeyi amaçlamaktadır.