İnsanlar ilk ortaya çıktıkları andan itibaren dünyanın nasıl oluştuğunu merak etmişler ve bunun cevabını aramışlardır. Bu soruya cevap arayan bilim insanları tarih boyunca farklı görüş ve düşünceler ileri sürmüşlerdir.
Ortaya konulmaya çalışılan cevaplar genel olarak iki yaklaşımın etrafında şekillenmiştir. Bunlardan ilki 16001ü yıllarda Isaac Newton tarafından ortaya konulan evrenin hareketsizliği veya bir başlangıcının olmadığı görüşüdür. Bu görüş dünyanın varlığı ve oluşumunu Evrenin daima var olduğu ve daima var olacağı görüşüdür. İkinci görüş ise 1920’li yıllarda Rus kozmoloğ Alexander Friedmann (Aleksandır Firidman) ve Belçikalı fizikçi Georges Lemaitre (Corc lemartin)’in ortaya koyduğu Büyük Patlama Teorisidir. Bu teoriye göre evrenin bir başlangıcı vardır. Buna kanıt olarak da 1929 yılında Edwin Hubble (Edvırd habıl)’ın gökadaların birbirlerinden uzaklaşmasını keşfi ve Stephan Hawking tarafından bu buluşun geliştirilmesidir.
Bu görüşe göre başlangıçta uzay boşluğunda var olan bir bulutsunun yaklaşık 10-12 milyar yıl önce patlaması ve kopan parçaların uzay boşluğuna savrularak bu günkü galaksileri oluşturması sürecidir. Birinci teoriyi doğru kabul eden bilim insanları 1989 yılında Isaac Newton’un görüşünden vazgeçmiş ve büyük patlama teorisini kabul etmişlerdir. Üzerinde yaşamımızı devam ettirdiğimiz Dünya yaklaşık olarak 4.54 milyar yıl önce oluşmuştur. Çevremize baktığımızda hareketsizmiş gibi görünen Dünya sürekli olarak hareket eden ve değişim içerisinde olan bir yapıya sahiptir. Üzerinde yaşarken çevremizde gördüğümüz dağların, ovaların, platoların hiç değişmediğini düşünürüz ancak gerçekte bunlar sürekli olarak değişmektedir çünkü çevremizde yaşanan değişimler insan ömrü ile kıyaslandığında çok yavaş bir şekilde gelişmektedir. Dünyayı şekillendiren iki temel kuvvet vardır. Birincisi yer şekillerini yapan ve kaynağını yerin iç kısmından alan iç kuvvetlerdir. Orojenez (dağ oluşumu), epirojenez (kıta oluşumu), seizma (deprem) ve volkanizma dır. Yeryüzünü şekillendiren diğer güç ise kaynağını güneşten alan ve yer şekillerini yok eden dış kuvvetlerdir.