Hindistan’ın Yaşayan Kök Köprüleri
Kök Köprüsü, Hindistan’ın kuzeydoğusunda Bangladeş sınırına yakın bir bölgede nehirleri aşmak için sıra dışı bir yöntem geliştirilmiş. Demir ya da betondan yapılmış modern köprülerin yerine ağaç köklerinden köprüler yetiştiriliyor. Hindistan’ın Meghalaya (Megalaya) bölgesindeki Cherrapunji (Çerapunçi) ve Mawsynram (Mavsinriyam) köyünde farklı bir teknik ve sabırla köprüler yetiştiriliyor.
Bu bölgeye yaz aylarında, Hint Okyanusu’ndan muson rüzgârlarının etkisiyle yoğun nemli hava kütlesi gelir. Nemli hava kütlesi dağların yamacı boyunca yükselerek yağışa neden olur. Bu olay yaklaşık 6 ay boyunca devam eder. Dünyanın en fazla yağış alan bu bölgesi yılda ortalama 12.000 mm civarında yağış alır. Bu yüzden buraya Dünyanın en ıslak yeri denilmektedir. Yağışlarla berabe
r akış hızı artan nehirlerin, karşıya geçişlere izin vermeyecek kadar seviyesi yükselir.
Bölgede yaşayanlar bu sorun karşısında doğaya duyarlı denilebilecek yaşayan kök köprüleri yapmışlardır. Basit ama sabır ve ilgi isteyen bir yöntemle yetiştirilen kök
köprüler, modern köprüleri kıskandıracak dayanıklılığa sahiptir. Bu köprülerin uzunlukları 30 metreyi bulmaktadır. Yaklaşık 50 kişiyi aynı anda üzerinde rahatça taşıyabilecek dayanıklılığa sahiptir. Kullanılabilir hâle gelmesi için yaklaşık 15-20 yıl beklenmesi gerekir.
Bu şekilde yapılan köprülerin 500 yıllık bir geçmişe sahip olduğu düşünülmektedir. Yaşayan kök köprülerin yapılabilmesi için sadece birkaç kauçuk, incir ve karabiber ağacı gerekir. Yaşayan kök köprülerin yapımında kullanılan kauçuk ağacı iki farklı kök sistemine sahiptir. Bu sayede kauçuk ağacı, akarsu boyunca ya da akarsuyun ortasında kayaya tutunarak yaşar. Bu bölgelerde yaşayan Khasi (Kasi) kabilesi, yüzlerce yıl önce bu ağacı fark etmiş ve köprü yetiştirmek için kullanmaya karar vermiştir. Khasi kabilesi yaşadığı bölgenin zorluklarını doğaya zarar vermeden, doğanın imkânlarını kullanarak aşmayı başarmıştır.
Kaynak: bbc.com
Kök Köprüsü Nedir?
Kök köprüsü, bazı bitki türleri tarafından geliştirilen bir yapıdır. Bu yapı, ağaçların köklerinin yerin üstünde bulunan bir kayaya veya engelin üstüne yayılması ve köprü şeklini almasıyla oluşur. Kök köprüleri, genellikle tropikal ormanlarda bulunurlar ve ağaçların kökleri, daha fazla toprak ve su kaynağı elde etmek için bu yapıyı geliştirirler. Kök köprüleri, bazı yerel halklar tarafından doğal bir geçit olarak kullanılır. Özellikle Güneydoğu Asya’da bulunan bazı kök köprüleri, turistler tarafından ziyaret edilen popüler turistik yerler arasındadır. Bunun yanı sıra, kök köprüleri ekosistemin bir parçası olarak önemli bir işlev görürler ve yer altı su kaynaklarının yönetimi için de faydalıdırlar.
Kök köprüleri, ağaçların yer altındaki kökleri ile toprağa daha fazla bağlanmasını sağlar. Bu da toprak erozyonunu önler ve su kaynaklarını korur. Ayrıca, kök köprüleri, bitkilerin büyümesini sağlamak için daha fazla güneş ışığına ihtiyaç duyan yüksek nemli ormanlık alanlarda, bitkilerin toprak üstüne doğru büyümesine yardımcı olur. Kök köprüleri, bazı ağaç türleri için de koruyucu bir bariyer görevi görür ve ağaçların daha uzun süre sağlıklı kalmasını sağlar. Bazı bitki türleri, kök köprülerini geliştirmek için özellikle uygun koşullara ihtiyaç duyarlar. Örneğin, Ficus türleri gibi bazı bitkiler. Kök köprüleri oluşturmak için oldukça uygun koşullar olan nemli ve sıcak ormanlık alanları tercih ederler. Bunun yanı sıra, kök köprüleri bazı orman türleri için karakteristik bir özellik olabilir. Buda ormanların biyolojik çeşitliliği açısından da önemlidirler.
Bitki Ve Hayvan Dağılımı hakkındaki yazıyı okumak için buraya tıklayabilirsiniz.